بررسی موضوع دعا در شعر شاعران مشهور عصر عباسی اوّل- فایل ۵۲ |
ترجمه
۱- خداوند فرزندان آنها را زیاد نکند و خداوند برکت به وجود پدر نیندازد.
شاعر ابن عیینه(وفات ۱۹۸ هـ ) نیز پسرعمویش خالد را نفرین میکند و میگوید:
۱-نَزَعَ اللهُ مِنْهُ صالِحَ ما
۲- فَلَعَمْرُ الْمُبادِرینَ اِلی مَکَ
اَعْطاهُ آمینَ عاجِلاً آمینا
هِ وِفْداً غادینَ اَوْ رائِحینا
(ابی الفرج اصفهانی؛ ۱۴۱۸: ۲۰/۲۹۰)
ترجمه
۱-خداوند هرآنچه که از اولاد صالح و چیزهای خوب به او بخشیده از او بگیرد.آمین هرچه زودتر آمین
۲- صبحگاهان یا شامگاهان برای عمر فرستادگان به سوی مکه پیغام رسان باشد.
و همچنین میگوید:
۱-أَخالِدُ لا زالتِ مِنَ اللهِ لَعْنَهُ
۲- اَخالِدُ کانَتُ صُحْبَتُکَ ضَلالهً
عَلَیْکَ وَ اِنْ کَنْتَ ابْنِ عُمی وَ قائِدی
عَصْیتُ بِها رَبِّی وَ خالَفْتُ والِدی(همان؛ ۲۰/۲۹۲)
ترجمه
۱-ای خالد همواره لعنت خداوند برتو باد هرچند که پسرعمو و فرمانده ام هستی
۲- ای خالد همراهی باتو گمراهی است که با این کار پروردگارم را نافرمانی کردم و به مخالفت با پدرم برخاستم.
روح درونی شاعر که این نفرین و لعن از او صادر شده است بیانگر دلتنگی وی از دست خالد است که مجبور شده او را نفرین کندبه اینکه خداوند هرآنچه که از ما یه خوشی و راحتی به او داده از او بگیرد و به دنبال آن نفرینش میکند و آمین میگویدکه نشانگر عجله شاعر در برآورده شدن دعایش میباشد.
در میان شاعران افرادی هستند که بر این باور بودند که خانواده معشوقهشان سبب جدایی آنها از معشوقهشان شدهاند به همین خاطر عکسالعمل آنها نفرین خانواده معشوقه است و بار عاطفی خود که همراه بایک رفتار دشمنی است بر سر آنها خالی میکنند تا بلکه مقداری از شدت دلهره و نگرانی خود و دردی که احساس میکنند بکاهد. نفرین آنها یک نوع آرامش درونی به آنها میبخشد. بشاربن برد (وفات ۱۹۸ هـ ) هم خانواده معشوقهاش را که مانع رسیدن او به (خشابه) شدهاند را نفرین میکند و میگوید:
۱-وَ قَدْ نَهاکِ اُناسٌ لا صَفاً لَهُم
۲-قالُوا: حَرامٌ تَلاقینا، فَقَدْ کَذَبُوا
عیشٌ وَلا عَدِمُوا خَصْماً وَلافَلَجُوا
ما فِی الْتِزامٍ وَ لا فِی قُبلهٍ حَرَجُ(بشار بن برد؛۱۴۰۲:۲/۷۲)
ترجمه
۱-همانا افرادی تو را بر حذر داشتند زندگانی آنها خوش مباد و دشمنانشان نابود و فلج نشوند
فرم در حال بارگذاری ...
[جمعه 1400-08-14] [ 12:31:00 ب.ظ ]
|